Taranartos en historische recepturen: Romeinse recepten

Mede bij de Romeinen – Een vergeten favoriet uit het keizerrijk

Als we denken aan Romeinen en drank, dan denken we vrijwel automatisch aan wijn. Wijn voor het plebs, voor de senatoren, voor de goden.

Maar wat vaak vergeten wordt, is dat lang vóór de druif haar wortels had uitgespreid over het hele rijk, honing dé bron was voor feestelijke en rituele dranken. Mede – de vergiste honingdrank – kende in het Romeinse Rijk een stille, maar diepgewortelde aanwezigheid.

In zijn Naturalis Historia beschrijft Plinius de Oudere verschillende vormen van gezoete alcoholische dranken, waaronder mulsum (wijn met honing) en hydromeli – pure mede. Voor hem had mede niet alleen smaak, maar ook medicinale kracht. En hij was niet alleen: Columella, de landbouwkundige bij uitstek, beschreef nauwgezet hoe men mede kon maken met regenwater en honing, gerijpt in zonnewarmte. Zijn recept klinkt verrassend modern.

Toch verdween mede gaandeweg naar de achtergrond. Wijn was gemakkelijker op grote schaal te produceren. Maar mede behield zijn status als exclusieve, haast mystieke drank. De elite dronk het bij rituelen, bij offerandes, of gewoon wanneer men indruk wilde maken. Zelfs Bacchus, de god van de wijn, werd in oudere afbeeldingen nog vergezeld door bijen en honingpotten – een knipoog naar zijn verleden als honingdrankgod.

Vandaag eren we deze vergeten traditie opnieuw. Mede is terug. En niet zomaar: op basis van Romeinse bronnen reconstrueerden we twee authentieke recepten die jou laten proeven van het verleden.

Download de gratis PDF “Romeinense recepten

Ontdek de culturele betekenis van mede in het Romeinse rijk en ga zelf aan de slag met twee historische recepten die je thuis kunt uitproberen.
Laat je meevoeren naar een tijd waarin honing goud waard was – en dronk als een godendrank.

 Download nu de PDF en proef de geschiedenis.

Bij kruik en vuur,

Kristof